Road to Apoera

We wisten dat de weg naar apoera een avontuur zou gaan worden, maar wat voor een avontuur het geworden is dat was zelfs voor ons nog een verrassing.

We knew that the road to Apoera was going to be an adventure, but it was an adventure that even surprised us.

Je kunt apoera bereiken met de boot vanuit Nickerie waar wij wonen of met de auto vanuit Paramaribo. De route met de auto is een route van ongeveer 8 uur over een bouxiet weg dwars door de jungle van Suriname, dat is een weg die je ooit gereden moet hebben, dus wij gaan over de weg. Er gaan verschillende verhalen de ronde of je deze weg nu wel of niet moet rijden, en wel of niet alleen.

Onze informatie komt van iemand uit apoera dus voor ons het meest betrouwbaar.

Wel goed voorbereiden, maar de weg is goed te doen is ons verteld.

We dachten, we nemen het zekere voor het onzekere, dus de auto volgepakt met nood pakket, voor wat er eventueel zou kunnen gebeuren. Want ja er zijn stukken bij waar je geen telefoon bereik hebt, en aangezien we op tweede kerstdag heen en op nieuwjaar terug rijden, is er zo goed als geen verkeer op die weg.

You can reach Apoera by boat from Nickerie where we live or car from Paramaribo. The route by car is a route of about 8 hours on a bouxiet way through the jungle of Suriname, which is a way you should have driven once in your live, so we go on the road. There are a several stories of this road if you should or should not drive, and may or may not drive alone.

Our information came from someone in Apoera, so for us the most reliable.

We are well prepared, but the road is good so is told us.

We thought we are on the side of caution so we packed the car with emergency things. Because yes, there are areas that have no phone coverage, and as we go on 26 dec and come back on New Year's day, there is virtually no traffic on that road.

Heel onverwachts ging de auto nog kapot in de week voor we vertrokken, maar dat was de avond voor vertrek gelukkig gemaakt. Geeft niet een heel betrouwbaar gevoel moet ik zeggen....

Ook onderweg naar paramaribo kregen we nog problemen, maar goed vol vertrouwen gaan we de weg toch rijden, als alles gemaakt is wat kan er dan nog kapot gaan.....

Quite unexpectedly, the car was broken the week before we left, but the evening for departure i was happy it was fixed. Does not give a very reliable feeling I must say ....

Also on our route to Paramaribo we got problems, but with good confident we will still drive the road.

De ochtend dat we gingen hebben er Jan en Jos opgehaald, met 6 personen in de auto is improviseren, maar de kinderen vinden de achterbak ook leuk. Wel veilig gemaakt met auto gordel en zittingen voor de lange reis. 

The morning we went to pick up Jan and Jos, with six people in the car is improvising, but the kids love the trunk as well. They are safe in the car, with seat belt, and ready for the long journey..

                                     

We moeten nog wel even tanken voor we de weg op gaan, want in de jungle heb je geen tankstation. Ook wat extra benzine op het dak want je weet maar nooit. 

En we waren nog niet zo ver onderweg of het eerste probleem met de auto diende zich al aan, een dak rail die door het getril eruit trilde. Gelukkig hebben we handige mannen bij, dus het probleem was snel verholpen. De kinderen hebben maar even de kans genomen om van de omgeving te genieten en dieren te spotten.

We have to fill up here before we go on the road, because you do not have a gas station in the jungle. Some extra gasoline on the roof because you never know. And we were not so far on our way or the first problem with the car already came, a roof rail shook out by the trembling of the road. Fortunately we have handy men in the car, so the problem was quickly fixed. The children have taken the opportunity to enjoy the surroundings and spotting animals.

De weg was prima om te rijden ondanks de enkele kuilen en gehobbel. Maar goed het heeft nog niet zo heel veel geregend.

Ook de bruggen waren prima te doen, gewoon verstand op nul en rijden maar.

We hoefde geen planken op de bruggen te leggen zoals ons door sommige verteld was. Wel viel ons op dat op de terug weg er plots wat planken misten op een brug.....

The road was fine to drive despite some potholes and bumpy road. But it has not rained a lot. The bridges were doing fine, just mind to zero and drive. We did not have to fix the bridges as we were told by some. However, we noticed that on the way back there was suddenly some parts gone of the bridge .....

Ons doel was ook wel om wat wilde dieren te zien, maar dit is nooit een zekerheid. Maar wij hebben enorm geluk gehad, maar waren steeds te laat voor de foto. Het eerste wat we gezien hebben was en zwarte slinger aap. Toen hebben we het mooiste dier bijna gemist. We waren even gestopt omdat de auto bij de passagiers kant met water vol liep.

We waren zo aan het kijken waar het vandaan kwam (airco slang was los bleek achteraf) dat we bijna miste dat er een reuze miereneter voor onze auto liep!

Ongelofelijk wat zijn die beesten groot een mooi. Na de camera gepakt te hebben, en erachteraan gerend te zijn, was deze al verdwenen in het bos. Maar om jullie een indruk te geven, hier een foto.

Our goal was also to see some wild animals, but this is never a certainty. We have been very lucky, but were too late for the photo. The first thing we saw was a black monkey. Then we almost missed the most beautiful animal. We stopped here because the car on the passenger side was filled with water.

We were so looking at where it came from (air conditioning hose was loose turned out) that we almost missed that there was an giant anteater for our car!

Amazing what those animals are big and beautiful. After i caught camera and run after it had already disappeared into the forest. But to give you an idea, a picture.

De heenreis hebben we uiteindelijk overleefd en na 8 uur aangekomen in apoera. Nog niet zo heel verkeerd gedaan voor de eerste keer.

Luke zei, nou zo spannend was het niet.... Misschien had hij dat beter niet kunnen zeggen..... Want toen kwam de terugweg.

En het was een mooie ochtend met prachtig uitzicht.

The outward journey we finally survived and arrived after 8 hours in Apoera. Not so wrong done for the first time. Luke said, well it was not as exciting .... Maybe he had it better not said ..... because of the way back.. And it was a beautiful morning with stunning views.

Na goed te zijn begonnen, en we schoten al echt op, we dachten dat het sneller ging als de heenweg, daar was die diepe kuil......

We ruiken rubber.... Niet goed..... Uitgestapt...... Helemaal niet goed...... Autoband staat heel erg scheef.

Ja en nu, wat is er aan de hand, als de as maar niet is gebroken.

Het blijkt na de band eraf te hebben gehaald dat de schokbreker een klap heeft gehad waardoor deze is verbogen.

Dat is een groot probleem! En nog een probleem, geen telefoon bereik, en de twee uur dat we gereden hadden nog geen auto gezien.

Wat zijn onze opties???

Optie 1: Band erop en langzaam rijden....hmmm, gaat niet, deze schuurt, dus resultaat is straks ook nog een kapotte band. 

Optie 2: Wachten op een auto, met de kans te moeten overnachten op die plek. Dan word het wel erg spannend.

Optie 3: Reserve band proberen.

After to have started well, we thought it was going faster as the way to Apoera, and there was that deep pit ...... 

We smell rubber .... Not good ..... Awarded Stepping ...... Not good ...... Tire is very lopsided. 

And now, what's going on, is something broken. 

It turns out after having removed the tire, the shock has had a blow which it is bent. 

That's a big problem! And another problem, no phone coverage, and the two hours we drove had no car passed. 

What are our options ??? 

Option 1: Drive slowly with this tire .... hmmm, results..... soon a flat tire. 

Option 2: Waiting for a car, with the opportunity to have to stay the night in that place. Then it becomes very exciting. 

Option 3: Try spare tire.

We zullen maar beginnen bij optie 3. En wat een geluk, deze band is iets smaller waardoor als we langzaam rijden de band niet schuurt. We gaan dat proberen. Maar 20-30 rijden en nog 150 km te gaan, dat word nog wat. Na een 1 uurtje vertraging zijn we weer op weg. Na 3 uur rijden dan eindelijk weer telefonisch bereik. We zijn nu 6 uur onderweg en nog geen auto gezien, optie 2 wachten op een auto was dus geen goede optie.....

Met de heen reis en terug reis hadden we gemeld dat we vertrokken, dus als we niet aankwamen dan gingen ze ons zoeken. Gelukkig konden we met telefonisch bereik melden dat we er wel aankwamen alleen niet zo snel.

We hadden wel afgesproken dat we met 6 man en de zware bagage zo veel mogelijk aan 1 kant van de auto te gaan zitten, om de schokbreker te ontlasten. Dat wil zeggen dat we weinig beenruimte hadden en om even te strekken gooi je je benen toch gewoon naar buiten ;)

We will begin with option 3. And what a luck, this tire is slightly narrower which as we slowly drive the tire does not chafe. We're going to try. But 20-30 km/h ride and go another 150 km to drive is a long way. After a one hour delay we are on our way again. After 3 hours then finally by phone range. We are now six hours on the road and no car seen, option 2 waiting for a car, it was not a good option ..... The trip to Apoera and return trip we had said we left, so if we had not arrived they were looking for us. Fortunately we were able to report by phone range that we will arrive, but not as fast. We did have agreed that with six men and the heavy baggage,we sit as much as possible on the left side of the vehicle, to relieve the shock. Because we had little legroom to stretch, we throw our legs just outside of the window ;) 

Een uurtje voordat we de jungle uit waren, ja hoor er rubber lucht. Je gaat toch wat harder rijden omdat het zóóóó langzaam gaat. Maar de schokbreker ging krommer staan, tja we waren al zo ver, dus toch maar doorrijden. Gelukkig heeft de band het nog volgehouden tot de bewoonde wereld en daar klapte die dan ook. Na 13 uur zijn we echt gestrand.

An hour before we were out of the jungle, yes there the rubber smells again. We drive a little faster when we are almost there because it is soooo slow. It smells very bad, well we were already so far, so anyway drive. Fortunately the band has still maintained to the civilized world, and then collapsed. After 13 hours, we are really stranded.

We hebben broeders en zusters gebeld en die hebben geregeld dat we werden opgevangen, konden overnachten daar en dat de auto werd gemaakt. Wat is de wereld wijdde broederschap toch geweldig. We hebben er nieuwe vrienden bij!  Luke zal nu niet meer zeggen dat de weg niet zo spannend is. Dankzij de pech onderweg heeft hij nog meer dieren gespot, doodskopaapjes, kleine miereneter en ara's en een nieuwe vrienden erbij. Geluk bij een ongeluk.

We called brothers and sisters who have settled that we were taken care of, could spend the night there and that the car was fixed. What is the brotherhood great. We have new friends! Luke will no longer say that the road is not so exciting. Thanks to the trouble, he spotted more animals, monkeys, small anteater and macaws and made new friends.