School

Het waren heftige eerste weken op school, niet alleen voor de kinderen maar ook voor ons.

Het werd al vrij snel duidelijk dat Luke niet mee ging komen op het regulier onderwijs hier. 

Zoë daarentegen is sociaal heel makkelijk waardoor ze haar leerprobleem redelijk kan verbloemen totdat ze de repetities krijgt, ook zij valt dan uit omdat het tempo gewoon te hoog is. De kinderen moeten overschijven wat op het bord geschreven staat en aangezien ze allebei dyslexie hebben is het lezen al lastig, laat staan het overschrijven.

Omdat ze dan elke dag gaan achterlopen moeten ze thuis ook nog veel huiswerk maken.

Vaak waren we nog 2/3 uur bezig met huiswerk en dat was gewoon niet meer te doen.

Ook hun eigenwaarde heeft daar onder te lijden, want ze score lagen cijfers terwijl ze wel hun best doen. Al heeft Zoë van de week voor natuuronderwijs wel een hele mooi 7,6 gehaald!

They were fierce first weeks at school, not only for children but also for us.

It was clear that Luke did not get along on the regular education.

Zoë is socially very easily so she can hide their learning disability reasonable until she gets the rehearsals, then she also falls out because the pace it's just too high.

The children have to overwrite what is written on the blackboard and since they both have dyslexia is reading already difficult, let alone override.

Because they get behind they also make much homework every day.

Often we were 2/3 hours doing homework and that just was not possible any more.

Also it affected their self-esteem, because they score low rates while they do their best. But Zoe had this week for science education a very nice 7.6! So we where proud of here.

Ze waren wel begonnen met leren op niveau, maar ivm de economische crisis hier hebben ze dat niet doorgezet. Het probleem is dus ook dat de kinderen die er mee waren begonnen, nu met het nieuwe schooljaar ineens weer naar het gemiddeld niveau moeten waardoor je veel kinderen hebt die uitvallen. Ze hebben wel geprobeerd de kinderen te begrijpen maar de school moet een programma afwerken en dan kunnen ze niet wachten op kinderen die niet meekomen.

Soms werd het ook gezien als onwil, terwijl de kinderen wel willen maar niet mee kunnen.

They were well started learning at level, but because of the economic crisis here they do not put on hold. The problem is also that the children who were started, now with the new school year once again have to learn the average level, so you have a lot of kids who fall out. They have tried to understand the children, but the school must complete a program and then they can not wait for children for who  is the pace to high.

Sometimes it was also seen as unwillingness while the kids like to but can not join.

We zijn het wel meer gaan begrijpen de voor ons harde instelling. Je hebt hier in Suriname ook helemaal geen uitkeringen of niks. Dus als je geen opleiding hebt en niet kunt werken dan zul je ook niet eten. De kinderen moeten dus wel of ze nu kunnen of niet, er word heel hard aan ze getrokken.

Als je dan ook geen diagnose hebt dan blijf je op een regulieren school en blijf je jaar na jaar zitten, totdat je 15 bent en dan word je uitgeschreven op de school. Dat de kinderen allebei een diagnose hebben zijn we wel blij mee, daardoor kunnen ze naar speciaal onderwijs.

We wisten eerst niet dat deze er was, maar zijn opgelucht dat deze optie hier bestaat.

There seems to be more to understand for the hard setting. Its a hard live here in Suriname. So if you have no training and can not work then you will not eat. Children must therefore be whether they can or not, become very hard drawn to them. 

If you don't have a diagnosis you remain seated on a regulars  school and stay year after year until you're 15 and you will be issued at the school. That the children both have a diagnosis, we are happy with that, therefore they can go to special education. We did not know first that it was there, but are relieved that this option exists here.

Monkouschool 

Op de Monkouschool word onderwijs gegeven op het niveau van het kind. Wel krijgen ze ook hier elke dag te maken met de vlaggengroet, de afspraak is hetzelfde als de andere school dat ze uit respect erbij zijn maar niet meezingen. Ook mogen ze met de feestdagen gewoon thuis zijn.

Luke is wel heel blij dat ze hier ook muziekles geven want daar geniet hij echt van en een ander vak wat ze krijgen is koken, daar kijken Luke als Zoë heel erg naar uit en ook wij hebben daar een hoop voordeel van.....

Nu ze weten dat ze naar deze school mogen staat er eindelijk weer een lach op hun gezicht.

Aangezien ze wel wat eerder uit zijn, word het wel wat lastig met de uurtjes, dus hebben afgesproken dat ze af en toe dan ook extra meegaan in de dienst.

Luke zei al, misschien heeft Jehovah het zo geregeld dat ik wat meer kan doen in de dienst.

Wij hopen dat ze nu met plezier naar school gaan en een positieve instelling behouden.

The Monkouschool am given education on the child's level. But they also get here every day with the flag salute, the arrangement is the same as the other school they are there out of respect but not singing along. With the holidays they are free from school.

Luke is very happy that they give them music lessons here too, because that he really enjoys and another box they get is cooking, so Luke and Zoe really looking forward to it and we have a lot of advantage of that to.....

Now they know they can go to this school is finally have a smile on their face.

Since they earlier out of school, we get it a bit difficult with the hours, so we have agreed that they occasionally also join the service.

Luke said, perhaps Jehovah has arranged it so that I can do more in the service.

We hope that they enjoy going to school and maintain a positive attitude.

Maar als ik zie hoe hard ze geestelijk groeien dan maak ik me steeds minder zorgen. 

Ze zijn hier zo vrij en het is net of we hier al jaren zitten. Ze zeiden zelf het voelt helemaal niet of we aan het emigreren zijn....;) Ze gaan gewoon op het podium, werken met andere samen, ze hebben leuke vrienden van alle leeftijden. Ook als we naar andere gemeentes gaan, het voelt vertrouwt. Wat willen we nog meer. Ze krijgen al het beste onderwijs wat er is! 

But when I see how hard they grow spiritually than it do worry me less. They are so pretty and it's like we've been here for years. They themselves said it does not feel at all if we are emigrates ....;) They just go on stage, working together with others, they have nice friends of all ages. Even when we go to other congregations, it feels good. What more do we want. They get all the best education there is!