26/08
Tot ziens, daarmee stonden we op vanmorgen. Tijd om echt afscheid te nemen van alles wat vertrouwd is, familie, vrienden, Nederland. Maar beseffen doen we het nog steeds niet, wanneer dit wel komt weten we niet, maar wat we wel weten is dat het vliegtuig om 14:00 vertrekt en het dan echt realiteit is.
We hebben er veel zin in maar zien wel op tegen het afscheid.
Als het dan tijd is om te vertrekken moeten we nog even langs het stadhuis om het bewijs van uitschrijving op te halen. En tot onze schik begint er een lampje te branden......nee toch wat wil dit nu weer zeggen. Na het boekje erop nagelagen te hebben blijkt het de bandenspanning te zijn. Hopelijk is dat alles......niet dus......lekke band.
Moeten wij weer hebben hoor, en ik ben al zo'n stresskip.
3 uur van te voren aanwezig zijn op het vliegveld , controles bij schiphol, gaan we dat redden.
Met een half uur vertraging waren we op tijd, maar voor we de bagage hadden ingecheckt was het toch bijna tijd om meteen door te lopen naar de douane.
Eerst natuurlijk nog wel afscheid nemen van degene die mee waren gegaan om ons uit te zwaaien.
Het ging eigenlijk best goed dacht ik met de emoties, tot dan toch echt het afscheid daar was.
Daar waren dan toch echt de waterlanders.....
Maar het besef dat we nu echt weg gaan is er nog steeds niet, en ik denk dat dat nog wel even gaat duren.
Maar de reis is goed gegaan. Een hele fijne maatschappij die icelandair. Een rustige vlucht.
Dus momenteel zitten we in IJsland, waar we een paar dagen gaan genieten.
Zoë is wel erg emotioneel op het moment en mist al iedereen, maar we gaan er iets moois van maken!
Reacties
Een reactie posten